میکروفن بهرینگر BEHRINGER C2

بهرینگر یک شرکت تجهیزات صوتی است که توسط مهندس سوییسی به نام اولی بهرینگر در سال 1989 در ویلیش آلمان آن را تاسیس کرد.
بهرینگر در سال 2007 در فهرست چهاردهمین کارخانه بزرگ آلات موسیقی قرار گرفت. بهرینگر گروهی متشکل از شرکت های بین المللی است که درحال حاضر مستقیما در 10 کشور بازار یابی می کند و شبکه فروش اینترنتی در 130 کشور دنیا را در اختیار دارد. این شرکت با آن که در اصل یک کارخانه آلمانی است، درحال حاضر محصولاتش در چین ساخته می شود.
مالک شرکت بهرینگر، شرکت Music Group، با ریاست اولی بهرینگر است که همچنین مالک شرکت های دیگری مانند مایداس، کلارک تکنیک، بوگرا و همچنین یوروتک (شرکت خدمات محصولات الکترونیکی) نیز هست. Music Group در ژوئن سال 2012 نیز مالک شرکت توربو ساند شد که سیستم های بلندگو حرفه ای را طراحی و تولید می کند و مالک آن قبلا شرکت Harman بود.

1989-2001 : تاسیس و توسعه اولیه

اولی بهرینگر موسس این شرکت ازکودکی نسبت به موسیقی و تکنولوژی علاقه داشت و در 16 سالگی یک سینتی سایزر (UB-1) ساخته بود.
بهرینگر در حین تحصیل در رشته مهندسی صدا و یادگیری پیانو کلاسیک در هنرستان موسیقی روبرت شومان در دوسلدورف، متوجه شد دانشگاه تجهیزات محدودی برای استفاده دانشجویان دارد و از همان جا شروع به ساخت محصولات خود کرد. هم شاگردی هایش تجهیزات او را می خواستند و خیلی زود سفارش های زیادی گرفت که بیشتر از آن چیزی بود که خودش بتواند آنها را بسازد که نتیجه آن تاسیس شرکت بهرینگر شد.
در روزهای اول بهرینگر بر پردازشگر های صدای استودیو، مانند سیستم های کاهش نویز و کمپرسور ها، متمرکز شد اما این خط تولید خیلی زود آمپ گیتار، آمپلی فایرهای PA و بلندگوها ، میکسر، استمپ باکس، رابط های ضبط صدا، میکروفون، پیانوی دیجیتال، گیتار، تجهیزات نور پردازی و غیره را در بر گرفت. هر در خواستی برای محصولات بهرینگر شامل تجهیزاتی با عملکرد قابل قبول و قیمت پایین بود. با آنکه محصولات بهرینگر در شهر ویلیش آلمان تولید می شود، اما بسیاری از قطعات از کشور چین وارد تهیه می شود.
در سال 1990 برای آن که هزینه های تولید کاهش یابد بهرینگر تولید محصولات خود را از آلمان غربی به کشور چین تغییر داد. در ابتدای کار قطعه سازان متفرقه در تولید تجهیزات موسیقی مشارکت کردند. تا سال 1997 اولی بهرینگر در هنگ کنگ زندگی می کرد تا بر کیفیت محصولاتش نظارت داشته باشد و با فرهنگ چینی بهتر آشنا شود.

لوگو شرکت بهرینگر

با نظر مربی پیانو اولی بهرینگر، اسم مستعار The Ear برای او انتخاب شد که الهام بخش لوگوی گوش برای بهرینگر بود. ING هایلات شده در لوگو شرکت به معنای « مدرک مهندسی» یا عنوان دانشگاهی آلمانی «Dpil.-Ing» است که به خاطر فارغ التحصیل شدن او از مدرسه عالی دوسلدورف آن را دریافت کرد . در دسامبر 2010 این لوگو به لوگوی فعلی تغییر کرد.

کسب CoolAudio

در می سال 2000 بهرینگر موفق به دریافت حقوق کلیه تکنولوژی CoolAudio از شرکت اینترسیل شد که تولید کننده قطعات نیمه رسانای آمریکایی بود. CoolAudio تکنولوژی تقویت کلاس D با نرخ توان تا 4000 وات و کارآمدی تا 90% است که به عنوان ابزار صوتی با کیفیت بالا رتبه بندی شده است. کسب این موفقیت، باعث دریافت صلاحیت های قانونی گسترده ای اعم از مجوز هایی مانند آلپاین و روئه در میان دیگر شرکت ها شد.

2002-2007: شهر بهرینگر

در سال 2002 بهرینگر پس از آنکه بیشتر از 10 مکان تولید مجزای محصولاتش را به لحاظ اقتصادی در یک کارخانه ادغام کرد، کارخانه شخصی خودش، به نام شهر بهرینگر، را در ژونگشان ایالت گوانگ دونگ در کشور چین را کامل کرد. این کارخانه شامل هشت ساختمان بود که وسایل الکترونیکی، بلندگو، گیتار و پیانوی دیجیتال تولید می کند و هم چنین دارای کلینیک پزشکی و ورزشی در همان مکان است.
این استراتژی با استراتژی سایر شرکت های ابزارآلات موسیقیایی تفاوت داشت که از شخص ثالث به عنوان تولیدکننده استفاده می کردند. انتخاب وراه اندازی کارخانه ای که خودش در آن حضور داشت به بهرینگر این امکان را می داد تا کنترل کیفی سطح بالاتری را ارائه کند. یک مجتمع تولیدی به مساحت 110,000 متر مربع در ژانگشان سالانه بیشتر از 5/2 میلیون از محصولات بهرینگر را با کشتی به بازارهای سر تا سر دنیا عرضه می کند. این کارخانه هر ماه بیشتر از 50,000 میکسر را تولید می کند.

دانشگاه بهرینگر

بهرینگر با الهام از تولید ناب و فلسفه کایزن مبنی بر بهبود مستمر، تلاش می کند تا به بهبود کارکنانش کمک کند. دانشگاه بهرینگر منابع آموزشی و دوره های آموزش الکترونیکی را در اختیار کارکنانش قرار می دهد تا مهارت های کاریابی خود را درون شرکت بهبود بخشند. این پروژه شامل کلاس هایی برای مدیریت، برنامه ریزی شغلی، سلامتی، زبان و دانش کلی است. اولی بهرینگر در سال 2008 یکی از 60 فینالیست کارآفرین سال در کنار ارنست و یانگ از آلمان قرار داشت.
در سال 2016 اولی بهرینگر جایزه رهبری جهانی صنعت صدا و قدرت رهبری الهام بخش خود در ایجاد و تقویت موسیقی بین المللی را دریافت کرد.

مشاجره FCC

در فوریه سال 2006 کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) با انتشار ابلاغ بدهی آشکار علیه بهرینگر، این شرکت را 1 میلیون دلار جریمه کرد. در این ابلاغیه ادعا شده بود 50 تا از محصولات این شرکت از نظر عملکرد و محدودیت های انشار امواج رادیویی مورد نیاز قانون آمریکا آزمایش نشده اند و متذکر شد که بهرینگر همچنان به فروش این محصولات یک سال بعد از دریافت این ابلاغیه ادامه داده است. بهرینگر معتقد بود که این واحدها استاندارد های سختگیرانه CE اروپا را گذرانده بودند و همچنان با الزامات تاییدیه FCC نیز مطابقت داشتند.
طبق گفته بهرینگر این شرکت به تفاوت هایی در آزمایش استانداردها و رویه ها تحت الزامات FCC و اروپا کاملا مسلط بوده و به همین دلیل آزمایش EMC و ایمنی مورد تایید UL کامل را نیز بر اساس برنامه گواهی تاییدشده UL انجام داده است که شامل حساب رسی داخلی و سیستم تنظیمی بررسی جهانی می شود.

پرونده های قانونی

در ژوئن 1997 برند Mackie بهرینگر را به تخلف از علامت تجاری متهم کرد و با ادعای 327 میلیون دلار خسارت او را به دادگاه احضار کرد اما این ادعا ها بعدا از سوی دادگاه رد شد. شرکت Mackie در شکایت خود گفت، بهرینگر سابقه کپی کردن محصولات سایر تولید کنندگان و فروش آنها به عنوان محصول خودش را دارد. در دادخواست Mackie جزییات نمونه ای توضیح داده شده بود که در آن بهرینگر برای کپی کردن Aural Exciter نوع F از Aphex Systems استفاده کرده بود. در این پرونده سیستم های افکس 690,000 مارک آلمان برنده شده بودند. در داد خواست Mackie همچنین پرونده های مشابهی مانند BBE، dbx و Drawner نیز ذکر شده بود.
در 30 نوامبر سال 1999 دادگاه محلی آمریکا در سیاتل واشنگتن، ادعا های Mackie را رد کرد که بر اساس آن بهرینگر با میکسر MX8000 خودش حق کپی رایت Mackie را نقض کرده است که متذکر می شد نمودار های مدار تحت پوشش قوانین کپی رایت قرار ندارند. در سال 2005 شرکت رولند با توجه به اینکه بهرینگر پدال های گیتار را به بازار عرضه کرده بود داد خواستی ارائه کرد مبنی بر این که، علامت تجاری و سایر حقوق مالکیت فکری رولند اجرا شود. این دو شرکت در سال 2006 و پس از این که بهرینگر طرح هایش را تغییر داد، حل و فصل محرمانه این مساله را آغاز کردند.
در سال 2009 شرکت الکترونیکی Peavey دو داد خواست را علیه چند شرکتی به دادگاه ارائه کردند که زیر چتر بهرینگر (music group) این موارد را نقض کرده بودند: حق اختراع، علامت تجاری و قانون عرفی حقوق تجارت و فدرال، دروغ درباره کشور سازنده، رد کردن علامت تجاری و رقابت ناعادلانه. music group هم در عوض در سال 2011 داد خواستی علیه شرکت Peavey ارائه کرد که در آن این موارد ذکر شده بود: تبلیغات نادرست، ثبت اختراع نادرست و رقابت ناعادلانه.
در سال 2018 شرکت بهرینگر سعی کرد تا داد خواست افترا را علیه شرکت Dave Smith Instruments ( که درحال حاضر Sequential نام دارد) و 20 کاربر انجمنی ناشناس، ارائه کند که اظهار نظر هایی دروغ، توهین آمیز و هجو درباره مجموعه سینتی سایزر های این شرکت مانند minimoog، Oberheim OB-Xa و Sequential pro-One ارائه کرده بودند. اگرچه این داد خواست اساسا کاربران انجمن را هدف قرار می داد DSI نیز در آن دخالت داشت زیرا مهندسی که برای آنها کار می کرد یکی از شرکت کنندگان در این مشاجرات بود. پس از آنکه مدعی علیه ها داد خواست کتبی را براساس قانون ضد SLAPP کالیفرنیا ارائه کردند این دعوی رد شد.