چندین فرد و شرکت مختلف ادعا می کنند که اولین سیستم صوتی بی سیم را ابداع کرده اند. اولین کیت های سیگنال بی سیم در اواسط دهه ۱۹۴۰ در برخی مجلات مانند Science Papular و Mechanics Popular منتشر شد.
از اواخر دهه ۴۰ میلادی تا اوایل دهه ۵۰، گیرنده های مختلف سیستم صوتی بی سیم به وجود آمد که سیگنال را با استفاده از فرکانس های رادیویی پخش می کردند. این سیستم ها به صورت پراکنده در رویداد های هنری و ورزشی ظاهر شد.
اولین سیستم صوتی بی سیم
برادران شور (shure) ادعا می کنند که اولین میکروفن بی سیم را با نام Vegabond ساخته اند که این سیستم با برد بسیار محدودی در حدود ۵ متر عمل می کرد.
در سال ۱۹۵۷، یک شرکت آلمانی به نام Lab W که بعدا به نام سنهایزر تبدیل شد، یک میکروفن بی سیم ایجاد کرد که بردی حدود ۹۰ متر داشت. هم زمان یک مهندس برق آمریکایی با نام Raymond ALite یک میکروفن بی سیم در سال ۱۹۵۷ ارائه کرد که در برنامه های مختلف مانند المپیک در سال ۱۹۵۹ و کنوانسیون های دموکرات و جمهوری خواه در سال ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار گرفت. یک نسخه از آن توسط Vega Electronics در سال ۱۹۶۴ معرفی شد و با عنوان Vega Mike به بازار عرضه شد.
شرکت سونی اولین میکروفن بی سیم خود را با نام CR-4 در سال ۱۹۵۸ معرفی کرد و تا سال ۱۹۶۰ این میکروفن در بسیاری از نمایش های تئاتر استفاده می شد.
در اواسط دهه ۱۹۷۰، تکنولوژی Companding که توسط Nady Systems توسعه یافته بود به میکروفن های صوتی بی سیم با محدوده داینامیکی گسترده تر منجر شد.
امروزه تقریبا در تمام مکان های بزرگ از میکروفن بی سیم استفاده می کنند و به طور قابل توجهی عملکرد سیستم صوتی بی سیم را تغییر می دهند. در سال ۱۹۹۶ یک جایزه Emmy برای پیشگامان توسعه میکروفن بی سیم به Nady، CBS، Sennheiser و Vega اعطا شد.
اگر از علاقمندان میکروفن بی سیم سنهایزر یا به دنبال خرید میکروفن هستید، مطالعه پست های “قبل از خرید میکروفن مطالعه این راهنما را از دست ندهید“، “راهنمای خرید میکروفن های بی سیم سنهایزر” و “خرید میکسر – برای داشتن یک انتخاب موفق به چه اطلاعاتی نیاز دارید؟” برای شما سودمند بوده و پاسخ بسیاری از سوالاتتان را خواهد داد.